Wiosna na dobre rozgościła się w Fereldenie. Śniegi stopniały, coraz częściej wyglądało słońce. Wciąż trwał jeszcze przednówek – i co biedniejsi jadali jeden posiłek dziennie, dietę uzupełniając pokrzywami czy lebiodą – wyczekiwania jednak już pierwszych plonów i lata, czasu wesela i zabaw.

Lord Darthon, słynący z tego, że dość lekką ręką trwoni majątek odziedziczony po żonie i gromadzony przez pokolenia jego rodziny, oraz z organizowanych przed siebie rozrywek – szykował letni bal przebierańców. Choć do zabawy zostały dobre dwa miesiące, w Denerim szlachta, kupcy i co bardziej utalentowani rzemieślnicy już debatowali, kogo lord zechce zaprosić w gości. Zwłaszcza, że ponoć miał ogłosić zaręczyny (jak twierdzili złośliwi: kończyły się mu powoli miesiące, a narzeczona podobna dysponowała cudnym posagiem), spodziewano się więc wielu atrakcji. Zaproszenia stawały się wiec przedmiotem zainteresowania wielu.

Jednocześnie jak Ferelden długi i szeroki, szykowano się do obchodów Letniego Dnia. Tego dnia w całym Thedas organizowano parady, młodzi ludzie w białych strojach udawali się do świątyń, prosić o błogosławieństwo, miały miejsce specjalne nabożeństwa, a wielu młodych wybierało ten dzień na zawarcie małżeństwa lub swatanie młodych i zrękowiny.

Komtur wraz ze sporą grupą templariuszy i paroma magami opuścił Wieżę Kinloch i wyruszył do Wielkiego Lasu – zwanego też Szmaragdowymi Mogiłami – w Orlais. Oficjalnie mieli zbadać tam parę ruin oraz oczyścić z nieumarłych posiadłość Chateau d’Onterre. Podejrzewano jednak, że w istocie Zakon albo Poszukiwacze Prawdy raczej czegoś tam szukają – i że może to być związane z zeszłoroczną podróżą ku Zachodniemu Podejściu, przez Dalię…


/OT:
- bal lorda Darthona to fabuła szykowana na lipiec, była omawiana na discordzie wstępnie, szczegóły dla zainteresowanych zostaną wklejone na forum w czerwcu. Postać ta pojawiła się już w fabule kilka lat temu
- szczegóły obchodów Summerday można znaleźć na forum
- fabuła Szmaragdowych Mogił/Wielkiego Lasu rozgrywka się od paru tygodni w ŻFach, na dziennikach i w karczmie questowej/

       Jasnowłosa westchnęła ciężko. Skoro okradł Merinów w tak krótkim czasie i to jeszcze po widoku, najpewniej czekał na chwilę, gdy w domu nikogo nie będzie. Poza tym podejrzewała, że musiał się mniej postarać niż przy ludzkiej chacie. Nawet potencjalna kara wydawała się nie tylko mniej dotkliwa, ale też w ogóle mniej prawdopodobna: miejskich samych z siebie obcowiskowe kradzieże nie obchodziły, a im, żeby coś z tym zrobić, nadal brakowało choćby hahrena...
       Pewnie gdyby spojrzała na tą sprawę łaskawszym okiem, Yerranril dostrzegłaby w niej niejaką desperację, w samym złodzieju zaś kogoś, komu być może brakowało tak umiejętności jak i odwagi, by sięgnąć po cudze za murem. Z tym, że nie tyle widziała żałosność, a zwyczajne gnojstwo i wyrachowanie.
       I nie miała zamiaru pozwolić sobie wmówić, że nie dało się inaczej.
       - Czasem też wśród nas tacy się zdarzają. - stwierdziła niechętnie. W jakiś sposób i tak lepszy był złodziej niż kolejny pokroju Travisa, ale przypominać o tamtym Jenny akurat nie zamierzała w żadnym wypadku. - I nie zostawili nic otwartego przypadkiem? Wiesz, taka okiennica mogłaby kusić. - mruknęła, ale zaraz machnęła na to dłonią wstając ze swojego miejsca. Pytanie o szczegóły u źródła miało znacznie więcej sensu. - Zresztą pójdę już i wstąpię do Mayi. - dodała spoglądając z namysłem po Veni kołysanej w ramionach elfki. - Może... Spróbuj schować gdzieś głębiej co masz, co? Tak na wszelki wypadek. - zaproponowała Jenny trochę wątpiąc, by opcja "lepiej nigdzie nie wychodź" czy "bierz wszystko ze sobą" były rozsądne, a przecież strata u Małej byłaby wyjątkowo dotkliwa.
       Stwórca jeden zaś wiedział, czy włamanie było jednorazowe czy jednak ten ktoś bardziej się rozpanoszy.